Het leek nog wel zomer.

10 Oktober en het lijkt wel zomer! We komen rond 11:00 aan op het Pannenland, er is bijna geen parkeerplek meer te vinden. Snel ver de AWD in om aan de drukte te ontkomen.

De gelopen route.

We wandelen de Beukenlaan op, Janny ruikt meteen een Stinkzwam en ik zie hem tussen de varens staan.

Halverwege de Beukenlaan vinden we deze Nevelzwam. De hoed is nog niet helemaal open.

Bovenin een Beuk een bosje Bundelzwammen. Slecht teken voor de boom denk ik, want zwammen groeien meestal niet op hele gezonde bomen.

Porseleinzwam, het is nu al te zien hoe ze aan die naam komen.

Vlinders zijn ook nog te vinden, zoals dit Koolwitje.

Vlakbij de Duivedrift zien we een groepje damherten grazen. Deze spitser vind het allemaal best en geniet van de zon.

Er loopt één volwassen exemplaar in de groep en dat is deze. Hij heeft de boel onder controle.

Janny spot deze Gehakkelde Auriela. De vlinder steekt mooi af tegen de achtergrond.

Hier parkeren we even op een hoge heuvel voor het ontbijt. We horen in de verte het burlen van een aantal herten, dus na het eten gaan we die kant op.

En ja hoor, na even zoeken vinden we één van de damherten.

We komen bij het monument en daar ligt deze oude knar in de zon. Ik mag dichterbij komen.

Als ik te dichtbij kom laat hij dat weten door aanstalten te maken om op te staan. Ik loop snel een stukje achteruit en hij blijft liggen. Hij heeft het al moeilijk genoeg op zijn oude dag.

We lopen richting Middenveld, daar staat nog een oude knar. Een beetje door de achterpoten gezakt staat hij te grazen.

Zijn gewei ziet er niet uit, hij heeft toch nog zijn vet reserves zo te zien. We laten hem met rust en wandelen verder. De oude knarren zullen de winter vast niet overleven.

Een simpel boompje maar als bonsai liefhebber zie ik dit soort boompjes graag.

Hier bij het Sprenkelveld is mooi te zien hoe helder het water in de AWD soms is.

Even een shot richting het Renbaanveld. Het is hier heerlijk rustig ondanks het grote aantal bezoekers vandaag.

Achter de schuilhut aan de Duizendmeterweg zie ik een vos voorbij rennen. Ik volg de vos en zie dat hij naar een andere vos loopt. Het vrouwtje gaat op de rug liggen en weer op haar buik als de andere vos aan haar ruikt.

We hebben weer super geluk want dit is de tweede keer dat ik een vossen begroeting vast mag leggen.

Ik loop snel naar de andere kant van het water en ze zijn heel even afgeleid,

maar dan gaan ze weer vrolijk verder en maken een bijzonder geluid. Janny heeft snel de oude Kodak gepakt en schiet een filmpje waarop het geluid te horen is, terwijl ik naar de overkant loop.

Even het geluid iets harder zetten, dan is het geluid wat de vossen maken goed te horen. In het filmpje zie je ook het punt waarop de vos even door mij wordt afgeleid. Zoals ook op de foto te zien is.

Er komen twee wandelaars vanaf de linkerkant, dat is iets teveel van het goede voor de rekel want hij wandelt snel de heuvel op.

Het vrouwtje blijft even in de zon liggen, maar gaat er dan toch ook vandoor. Wat dat was weer eens super om te zien.

Na 5 uurtjes AWD gaan we weer op weg naar de uitgang, we besluiten om via het Eiland van Rolvers te gaan.

Het is hier weer rustig en prachtig om rond te wandelen. De herfstkleuren zijn al goed te zien op sommige plekken.

Niemand te zien, dus wat wil je nog meer?

We klimmen over het hek en wandelen rustig naar de uitgang.
















Onderweg praten we nog na over de vossen en de manier waarop ze elkaar begroeten.
Wat een mooie dag, die kan niet meer stuk!!

Iedereen nog bedankt voor de reacties op de vorige uploads!!
Groet,
Peter en Janny