Het Kroondomein

Het tweede deel van de wandelingen op de Veluwe. Ditmaal een wandeling door het kroondomein bij Apeldoorn.
Na het ontbijt in het hotel te Epe gaan we op weg naar het kroondomein, we komen daar na een rit van 17km rond 09:00 aan. Het is nog een beetje fris, maar als we eenmaal lopen valt het allemaal best mee. Na ongeveer 3km is het al aardig warm en kunnen de warme fleece-vesten uit.

De gelopen route.

Hoogtekaart: Het hoogste punt van de wandeling bereiken we na 0,2km wandelen. Het is hier 97,2m hoog. Het diepste punt bereiken we na 5,67km, het is hier 48m hoog en dat is een hoogte verschil van 49,1m NAP. 

We nemen het eerste pad aan de linkerkant van fietspad. Aan de lange schaduwen kun je zien dat de zon nog laag aan de horizon staat. De vogels fluiten er vrolijk op los en dat is altijd leuk om te horen tijdens het wandelen.

We horen een vink en na wat zoeken zien we deze zingende vrouwtjes vink.

Een stukje verder lopen we tegen een rustgebied voor het wild op. Ik zie door de bomen een veldje liggen en loop een meter of 25 het rustgebied in om deze foto te schieten.

En dit is dan iets waar ik toch wel een beetje een probleem mee heb. Hele gebieden worden op de Veluwe afgesloten onder het mom van rustgebied. Naar mijn mening volkomen onnodig omdat je hier niet van de paden af mag en het wild zelf de paden mijd, zodat de kans dat je het wild stoort bijzonder klein is. Je zou een rustgebied eerder verwachten in de AWD omdat je daar wel van de paden af mag om het wild op te zoeken. Zelf zien we tijdens de gehele wandeling maar één keer een klein groepje reeën rennen, en dat ook nog zo'n grote afstand dat fotograferen totaal geen nut heeft.

Een harige rups met de naam grote beer (Arctia caja).

Wat wandelaars betreft is het hier vrij stil omdat het gebied zo groot is en maar weinig mensen zich zonder goede kaart buiten de hoofdpaden begeven. We komen de rest van de wandeling geen andere wandelaars meer tegen. Het grote voordeel van een goede wandel GPS.

We vinden deze steen bij vlag 002 op het routekaartje bovenaan dit blog. De steen staat bij een oude eik. Een anonieme gast schrijft het volgende over deze steen. "Peter Gerrits heeft rond 1750 een boom geplant in het kroondomein. Oorspronkelijk stond de boom aan de westkant van de F-weg. De laatste jaren stond de (losse) steen met het opschrift "PETER GERRITS BOOMPJE" echter bij de breed vertakte beuk aan de oostzijde van het bospad. Deze boom werd vanwege de grillige vorm ook wel het ‘Spokenboompje’ genoemd. Het Peter Gerrits Boompje zou zijn geplant rond 1750 door Peter Gerrits, boer-richter van de Wieselse Mark mogelijk als grensboom van een perceel eikenhakhout.
Het opschrift op de steen is nog enigszins te lezen.
Op de kaart van een deel van het kroondomein staat de plaats van het boompje vermeld.

Na het overlijden van Peter Gerrits heeft zijn vrouw, waarschijnlijk als bijverdienste, een kostganger in huis genomen. Ik leid dit af uit de volgende aantekening:
Reinder Berend Pas was boswachter in 1811 en daghuurder in 1827 Hij is overleden op 11-02-1848 te Twello (Gem. Voorst )op 85 jarige leeftijd des s'avonds om 2100 uur In de lijst van weerbare mannem van 1784 komt Reinder voor teWijssel in het gezin van wed. Peter Gerrits ,hij is dan 23 jaar Na zijn huwelijk woont hij met zijn vrouw Gerritje Jansen in de buurtschap K huisnr 29 (Wiesel) In 1839 woont Reinder bij het gezin van zijn zoon Jan in Twello (Gem. Voorst )"

De zon schijnt lekker, maar er staat best veel wind op de open heide.

Mooi stukje dood hout.

We lopen in de richting van het gebied De Pannenkoeksdennen. Ons oog valt op een dikke rotte stam met daarop een aantal gigantische Tonderzwammen.

Deze is zeker 1,5 meter breed.

We komen aan bij de Pannenkoeksdennen en blijven hier ongeveer drie kwartier plakken op het picknickkleed om wat te eten en lekker in de zon te liggen (vlag 003 op de routekaart). Aan het eind van dit pad ligt het laagste deel van de wandeling. (48m)

We gaan verder en op het pad hierboven zien we deze meikever wandelen.

Op de terugweg moeten we een behoorlijke klim maken.Hier zie je in de verte hoe het pad afloopt, gezien vanaf het hoogste punt.

We staan hier nog op het hoogste punt en dit is het aflopende pad in de wandelrichting.

Een rups waarvan ik de naam niet  kon achterhalen.

Links een loofbos en rechts een dennenbos. Het is heerlijk wandelen hier.

Heerlijk om hier de te kunnen wandelen en je even van de buitenwereld af te kunnen sluiten.

Nog een zingende vink die er blijkbaar ook zo over denkt :-)
.

En hier zijn we dan op het hoofdpad beland en lopen richting de uitgang.
















Het was qua kilometers niet zo'n lange wandeling, maar we zijn hier toch wel een paar uurtjes zoet geweest :-) We gaan lekker terug naar het hotel en gaan even een paar uurtjes de sauna en het Turks stoombad in voordat we uit eten gaan in Epe. Het restaurant waar we gaan eten heet de Slimmerick en het was prima eten daar.

Iedereen bedankt voor de reacties op de vorige blogs!!
Groet,
Peter en Janny