Een paar dagen Epe

Het is vakantie en we pakken de spullen om weer eens een paar dagen naar Epe op de Veluwe te gaan. We verblijven in het Golden Tulip Hotel aan de Dellenweg en ligt midden in het Eperholt bos de Dellen.
 

Wapen van Epe.

Gemeente Epe heeft een rijke geschiedenis. Al ver voor het begin van onze jaartelling was het gebied van de huidige gemeente Epe bewoond. Dit blijkt uit de vele prehistorische vondsten en de nog aanwezige grafheuvels uit de nieuwe steentijd (4000 - 1700 voor Christus). 

Bijzonder voor Nederland zijn de zogenaamde "celtic fields", dat zijn prehistorische akkers van vierkante vorm die omgeven zijn door aarden walletjes. Er ligt een heel complex (ca. 76 ha) van deze akkertjes bij Vaassen rond de Gortelseweg. Ze dateren uit de tijd van 500 voor tot 200 na Christus en vallen dus in de ijzertijd.

De prehistorische mens die zich als eerste voorgoed op de Veluwe vestigde, was geen halve wilde of domme jongen. Hij bezat kennis van de cyclus van zon en maan, ging respectvol om met zijn doden en eerbiedigde eeuwenlang de cultus van zijn voorouders. Behalve hun grafheuvels lieten die oudste bewoners van de Veluwe ook sporen van hun akkercomplexen na. 

Die prehistorische boer kwam uit Denemarken en Noord-Duitsland. Op zoek naar nieuwe gebieden kwam hij, zo'n 3400 jaar voor Christus, naar het noorden en oosten van Nederland.

Ze kwamen hier met iets heel nieuws: akkerbouw. Vóór hen hadden er alleen jager en verzamelaars op de Veluwe rondgezworven. Behalve akkerbouw bracht de prehistorische boer zijn cultus mee." Daartoe behoorden zijn omgang met de doden. "Die werden begraven op een verafgelegen hoog punt, een bestaande heuvel of juist op een laag punt, langs het water nabij de nederzetting.
 

De grafheuvelbouwers konden vanuit hun woonplek de hoger gelegen heuveltoppen in de verte zien liggen. "Toen de boeren die na hen kwamen hun doden begroeven in nieuwe grafheuvels tussen die twee uitersten, ontstond vanzelf een lijn." Zo'n grafheuvellijn, de mooiste van Nederland, ligt tussen Epe en Niersen.
Daar liggen enorme grafheuvels, met een gang erin naar de dodenkamer. Die gang is precies op een bepaalde zonnestand gericht.

Epe telde op 1 Januari 2011 ruim 15.436 inwoners en er is sinds 3400 jaar voor christus heel veel veranderd in en om dit Gelderse stadje.  

Tot zover een stukje geschiedenis, in het heden gaat we met de camera's op pad in de prachtige bossen bij Epe.

Het is vrij donker weer, maar het is droog als we vanaf het parkeerterrein van het hotel het bos binnenlopen. Het donkere weer is helaas meestal wel van invloed op de kwaliteit van de foto's :-(

De gelopen Route.

We zijn nog maar net op weg als we de eerste zwam vinden op de Renderklippenweg. Het aantal verschillende paddenstoelen varieert sterk per bos. In dit bos vinden we relatief veel paddenstoelen, terwijl we de volgende dag in het bos bij Wapenveld zo goed als geen paddenstoelen vinden. 

De gewone zwavelkopjes steken de kop weer op. Het natte weer is natuurlijk ideaal voor deze soort.

In een stuk dennenbos zien we de eerste koraalzwam. De koraalzwam voelt zich wel thuis in dit soort bossen, in een loofbos zal je hem niet snel tegenkomen.

Nog een kleine explosie van kleine Zwavelkopjes.

Vlakbij de Galgenberg vinden we deze roze Russula. De Galgenberg dankt zijn naam aan de executies welke hier vroeger plaatsvonden. Menig misdadiger heeft hier een tijdje 'rondgehangen'.

Een slanke Amaniet als ik het goed heb. De hoed is al volledig open, dan moet je altijd even goed kijken om hem te herkennen.

Een grauwe amaniet. Amanieten zijn vaak te herkennen aan de schubben op de hoed welke bij de vliegenzwam (ook een amaniet) de witte stippen vormen, dit zijn restanten van het omhulsel of velum universale dat de jonge paddenstoel omgeeft.
Amanieten (Amanita) vormen een geslacht van schimmels behorend tot de familie Amanitaceae.
De amanieten hebben onderaan de steel een knol omgeven door een schede of beurs, en net onder de hoed een manchet of annulus.

We komen lopen hier langs de heuvels van het heidegebied De Renderklippen. Hier staat een schaapskooi.

We verrassen een aantal kabouters bij hun hol en kunnen nog net dit plaatje schieten, twee seconden later zijn ze in hun hol verdwenen. Ik zal dit kabouterhol later nog even melden op Waarneming.nl.

We worden in de gaten gehouden door deze roodborst.

Halverwege de wandeling zien we een Kastanje bolleet. De kastanjeboleet is een algemeen voorkomende soort in naald- en loofbossen en is in de herfst te zien. Deze is dus een beetje aan de vroege kant. De onderkant van deze boleet is geel, het is een buisjeszwam en heeft dus geen lamellen zoals bijvoorbeeld de vliegenzwam.

In het bos vlakbij de heide vinden we een Slanke Amaniet. Deze Amaniet heeft geen schubben op de hoed. In dit stadium is hij makkelijker te herkennen. (voor mij dan ;-))

De hond van de herder ligt verscholen en houd een oogje op de kudde.

We maken een praatje met de herder die zijn schapen hier dagelijks laat grazen. Het begint nu wel te regenen, maar dat duurt maar een paar minuten en dan kan de regenkleding weer terug in de rugzak.

Deze den steekt prachtig af tegen de donkere lucht. Als bonsai liefhebber is dit geweldig om te zien.

We verlaten de Renderklippen en wandelen weer op ons gemak terug naar het hotel.

We gaan nog even wat uitrusten in het hotel en gaan ons daarna klaar maken om lekker te gaan eten bij de slimmerick in Epe.

Mocht je daar eens in de buurt zijn en een leuk en goed restaurant zoeken, dan is dit zeker een aanrader.

 De Slimmerick
Hoofdstraat 106a
8162 AN, Epe
Tel: 0578 - 629887
Fax: 0578 - 628557
E-mail: info@slimmerickepe.nl

Iedereen nog bedankt voor de reacties op het vorige blog!!

 Groet,

Peter en Janny