In het spoor van de vos.

Vandaag kwamen we rond 11:00 aan in de AWD.
Het is lekker rustig en we gaan snel op pad het Pannenland in
op zoek naar vossen sporenin de sneeuw.
Er ligt behoorlijk wat sneeuw en het ziet er prachtig uit!

Via het Pannenland gaan we de Strandweg op en stoppen
even voor dit uitzicht.

In het verboden gebied aan de overkant zien we dit
damhertje lopen. Blijft mooi om te zien en wie weet wat
we nog meer gaan zien vandaag?

Een stukje verder....












De Strandweg is best glad om op te lopen, maar ze hebben
wel zand op het pad gestrooid en dat maakt de weg nog
een beetje begaanbaar.

Achteraan de Duizendmeterweg bij de schuilhut is het uitzicht
weer super! Op de achtergrond de duinen, met daar
achter het strand. We komen daar een blogster tegen
waarmee we even een praatje maken. Ze is de webmaster
van "Struinen door het duin" als ik het goed onthouden heb.
Ik hoop dat ze nog een link naar haar site achter laat als
ze hier nog langs komt.

We nemen afscheid en we gaan op weg naar het infiltratie
gebied.

Daar zien we de eerste Wilde zwanen voor vandaag.
Ze maken een typisch toeter geluid, heel anders dan de
knobbelzwanen.

Dit zijn de eerste jonge Wilde zwanen die we zien.
Prachtige vogels zijn het.












Af en toe een dipje en dat levert nog een leuke plaat op.













Hier en daar ligt nog ijs op het water. Ik ben hier maar
even plat op de grond gaan liggen :-)














In het infiltratie gebied zijn de damherten veel schuwer.
Deze had ons niet aan horen komen en werd gesnapt door
de camera voordat ze er vandoor kon gaan.













Zo dood als een pier, maar toch mooi om te zien zo in
de sneeuw.

Een jonge knobbelzwaan. Hij begint zijn jeugd verendos
al te verliezen zo te zien.

Het ijs is nog stevig genoeg om om op te staan voor de
zwanen.

IJspegel ala AWD.

Al dat dooien en vriezen doet leuke dingen met de natuur.

Ik zie een kleur op een hoge heuvel die daar niet thuis
hoort. Als ik door de lens kijk blijkt het een vos te zijn
die in de sneeuw ligt. Als hij in de gaten heeft dat we hem
zien, gaat hij er als een haas vandoor, normaal natuurlijk
gedrag voor een vos.

Een stuk verder zien we deze vos. We verwachten dat hij op
de vlucht slaat, maar in plaats daarvan komt hij voorzichtig
naar ons toe lopen.

Hij/zij gaat op het pad zitten en daar maak ik natuurlijk
mooi gebruik van. Helaas is deze vos zo tam geworden
doordat mensen hem lekkere dingen voeren.

Vlooien? Even krabben lijkt te helpen :-)

Één van de AWD rugtas vossen. Na het bekijken van
rugtas vos foto's van andere AWD bloggers, kom ik tot
de conclusie dat er minstens 3 rugtas vossen rondlopen
in de AWD. En dat zijn er wat mij betreft 3 teveel.

Af en toe loopt ze even om ons heen, waarschijnlijk om
te kijken of er iets te eten valt. Helaas, we voeren geen
vossen en ik schiet deze plaatjes met gemengde gevoelens.

Wat een prachtig dier is het. Jammer dat de luie fotografen
onder ons liever met voer lokken, dan dat het een sport
voor ze is om de dieren gewoon in hun natuurlijke doen
te fotograferen.

De vos loopt nog een een rondje om ons heen en je ziet de
sneeuw nog van de pootjes vliegen als zij het pad op stapt.
De vos lijkt te snappen dat hier niets te halen valt en wandelt
rustig weg richting infiltratie gebied.

Vlak bij het Pannenland horen we een specht. Na wat
zoekwerk vinden we hem.

We zijn al weer bijna aan het einde van de wandeling.
Als kleine bonus krijg ik nog even deze koperwiek voor
de lens.















En dat was het weer! Een super wandeling met veel verrassingen onderweg.
We gaan op de terug weg nog even een hamburgertje eten en dan weer snel naar de warme kachel en onze papegaai Borgani.