Vroeg in de duinen

We staan weer eens vroeg op om lekker te struinen in de duinen. We komen rond 06:30 aan op het Pannenland en gaan op pad, er staan maar twee auto's op de parkeerplaats. Warm is anders omdat de zon nog niet boven de bomen uitkomt, maar als we eenmaal op weg zijn gaat het wel.

De gelopen route.

Een kaartje waarop je kunt zien wat het hoogste en laagste punt van onze wandeling was. De horizontale onderlijn geeft het aantal kilometers weer en de verticale lijn de hoogte (NAP) in meters. Het laagste punt -11m ligt na 4,93 km op de grens tussen het Groot Zwarteveld en het infiltratiegebied. Het hoogste punt +28m ligt na 8,11 km op de heuvel op de DuivenDrift.

Op het pad dat loopt vanaf de ingang zien we al meteen twee damherten.

Vlakbij het Krombooms zien we deze manke Kwikstaart. De vogel gebruikt maar één pootje, maar blijkbaar is dat genoeg om te kunnen overleven. Een kromboom is een meidoorn, die door de overheersende (zuid)westenwind, een gebogen vorm heeft gekregen; de kroon wijst als een platgewaaide pluim, naar het (noord)oosten. Het Kromboomsveld lag vroeger meer noordelijk. In de overlevering blijken echter sommige plaatsaanduidingen "weg te wandelen". Het Kromboomsveld is daar een goed voorbeeld van.

Het Nieuw kanaal in de ochtend zon. Het Nieuw Kanaal Zuidelijke deel gegraven in 1863, verlengd naar het Sprenkelkanaal in 1872. Het werd ook Pottenkanaal genoemd naar de schachten van de draineerleiding die in het kanaal is gelegd. Deze schachten staken destijds boven water uit.

We gaan richting het eiland van Rolvers. Mensen die hier vaak komen zullen dit stukje wel herkennen.

Een Fitis volgens Ghita en hij zingt prachtig. Heerlijk om dat in de vrije natuur te kunnen zien.

Het eiland van Rolvers. Genoemd naar de familie Rolvers, die daar in de eerste helft van de 20e eeuw heeft gewoond. Werd aanvankelijk Weiland van Rolvers genoemd.

De Nijlganzen hoor je al ruim van tevoren aankomen dus heb je even de tijd om de camera goed in te stellen.

We zien twee kalfjes lopen op het open veld. Als ze ons zien gaan ze er meteen vandoor richting de rest van de kudde. De kudde komt even kijken waarom de kalfjes geschrokken zijn, dus wij blijven even tussen de bomen totdat de rust terugkeert.

De kalfjes denken alleen nog maar aan drinken en ik kan weer dichtbij komen.

Aan de schaduwen is te zien dat de zon nog laag staat op het Groot Zwarteveld.

Het blijft een prachtig veld om te wandelen. Het Groot Zwarteveld (Swartevelt) is als zodanig reeds op een kaart uit 1746 benoemd. De bodem is plaatselijk donkerbruin tot zwart. In 1982 als beekeerdgrond aangemerkt; dat is venige donkere zandgrond. Waarschijnlijk ligt in deze donkere bodemkleur de oorsprong van de naam. 

Veel variatie in het landschap op het Groot zwarteveld.

We zijn hier aan het begin van het infiltratiegebied aan het Klein Zwarteveld. Het Klein Zwarteveld was op de kaart van 1746 één geheel met het "Groot Swartevelt"
.

En een kijkje de andere kant op richting de schuilhut aan de Duizendmeterweg.

Dit is het stuk in het infiltratiegebied waar de waarschuwingsborden staan die aangeven dat hier drijfzand kan ontstaan. Hier is goed te zien hoe droog het is. En toch zie je hier en daar mensen roken in de AWD. Wat mij betreft mag hier een joekel van een bekeuring tegenover staan gezien de duinbranden van de afgelopen dagen.

Wel een mooi object om te fotograferen.

Ook dit is een Fitis volgens Ghita. Ghita bedankt!!

Ik kan de naam van dit kanaal op het Klein Zwarteveld niet vinden, mogelijk heeft het ook geen naam. Mooi is het in ieder geval wel.

We zijn bij de schuilhut aan de Duizendmeter weg aangekomen en stoppen hier even om te ontbijten. We hebben de boterhammen nog niet in de hand of deze dame komt aangewandeld. Ze blijft een tijdje zitten, maar vertrekt weer als ze ziet dat er niets te halen valt. In aanleg bedroeg de lengte van de Duizendmeter weg exact 1000 meter. Na aanleg van een flauwe bocht in 1991 is deze naam dus niet meer letterlijk van toepassing.

Toch leuk om naar dit prachtige dier te kunnen kijken terwijl je even uitrust van het wandelen.

We klimmen over het overstapje bij het Middenveld. En in het stukje bos zien we deze vlinder.

We lopen op het Middenveld en dan zie je ineens hoe laag de vliegtuigen soms over het AWD vliegen.
Het Middenveld: Oorspronkelijk werd de gehele binnenduinrand aangeduid als Voorkantsduinen, in tegenstelling tot de zeeduinen, die Achterkantsduinen werden genoemd. Daartussen lagen dan de Middenduinen. Hier mogelijk ook de aanduiding van een deel van het Zandvoortse duin, midden tussen Oosterveld en Westerveld.

Deze gepanserde rakker is volgens mij een Pissebed. Hij komt nauwelijks vooruit in het zand en is duidelijk uit zijn vochtige element.

Veel bloesem in de bomen en struiken.

De duinroosjes komen weer tevoorschijn. Witte en roze soorten zien we op de heuvels van het Duivendrift. De wilde aardbeien zijn er nog niet, dus over een paar weken gaan we nog eens terug om ze te plukken.

Hier het uitzicht van een heuvel op het Duivendrift. Een Drift is een weg waar vee langs wordt gedreven en waar hier dus blijkbaar veel duiven te vinden waren.

De kaarsen van de dennenboom. Elk jaar weer mooi om te zien. Ik zie ze thuis elk jaar in de twee naaldboom bonsai's die ik heb staan. Ik halveer ze door ze met de nagels af te knijpen om zo mooie korte naaldjes te krijgen.

Een Damhertje op het pad op de Duivendrift.

En hier zijn we op het Vinkenveld aangekomen. Het Vinkenveld dankt zijn naam aan de 's winters talrijk aanwezige vinken en kepen, reden om destijds in die buurt een vinkenbaan in te richten.
En een Vinkenbaan is een vanginrichting voor kleine vogels, veelal in de Hollandse duinen waar de vogeltrek langs komt. In de 18e eeuw had ieder buiten een eigen vinkenbaan met vinkenbaanhuisje (ter beschutting). De Vogelwet van 1912 verbood het vangen van vogels anders dan voor het houden in kooien.

















En zo zijn we weer aan het einden gekomen van een vroege en prachtige wandeling in de AWD.
We gaan weer op huis aan en bedanken iedereen weer voor de reacties op de vorige uploads.

Meer foto's van de AWD en andere prachtige natuurgebieden zijn te vinden op pagina twee en drie van dit blog.

Groet,
Peter en Janny.