Er staan redelijk veel auto's, maar we zien weinig wandelaars als we de AWD binnen lopen.
De zon laat zich niet zien en dat zal de gehele wandeling zo blijven, maar de temperatuur is heerlijk en we hebben zin in de wandeling.
De gelopen route.
Na een minuut of tien wandelen zien we in de verte het eiland van Rolvers liggen.
Even achterom kijken.
Voordat we daar aankomen zien we deze Waterjuffer.
De paddenstoelen zijn er ook nog steeds, hoewel de meeste mensen denken dat ze alleen in de herfst te vinden zijn.
Voordat we over het hek aan de rand van het eiland van Rolvers stappen zien we deze koeien aan de overkant staan.
We stappen over het hek betreden dit altijd zeer rustige stukje AWD. Ik spot een Ree en zij ziet ons ook, ik verbaas mij er over dat ze er niet meteen vandoor gaat.
We lopen een klein stukje verder om de Ree wat beter te kunnen fotograferen. Dat mag nog even en daarna loopt ze rustig het struikgewas in.
Ik zie iets bruins, dat blijkt een joekel van een Kastanje Boleet te zijn. Zo te zien hebben de slakken er al een hapje van genomen.
Het groot Zwarteveld blijft een mooi stukje landschap om te fotograferen.
Langs het pad zien we een soort riet waaruit deze bloempjes steken.
Hier is goed te zien dat het geen zonnige dag is.
Altijd heerlijk om hier rond te wandelen.
De kleuren op het veld komen niet zo goed uit de verf als de zon niet schijnt, maar we doen het er maar mee.
In het infiltratie gebied zien we weer een Ree. Ze gaat er vandoor zodra ze ons ziet.....
en kijkt nog even over het heuveltje.
Dit damhert en het konijn hebben blijkbaar iets te bespreken :-)
Veel Rietgorzen in dit stukje AWD en ze fluiten er op los.
Het is ongelooflijk rustig in de AWD, dat komt mede omdat er voetbal op tv is.
Prima want des beter kunnen we van de rust genieten. Aan het einde van de Duizendmeterweg blijven we een zo'n 45 minuten plakken en vanaf een hoge heuvel genieten we van het uitzicht.
Dit is het uitzicht naar de andere kant. Prachtig om te zien toch? We zagen hier nog een damhert moeder met kalfje, maar helaas te ver weg om ze er goed op te krijgen.
We gaan weer op pad en naast het huisje aan de Duizendmeterweg zit deze dikke Koolmees met een rups in zijn bek op een tak te relaxen.
We horen een mooi fluitconcert en na even zoeken vinden we de artiest.
Langs de Strandweg komen de damherten tevoorschijn om te eten en te drinken.
Een stukje verderop zien we deze dame. Ze eet rustig door alsof we er niet zijn.
Na honderd meter nog een stel.
De laatste drieënhalf uur zijn we geen wandelaars meer tegen gekomen in de AWD.
Het is nu 21:00 en de dieren laten zich volop zien.
Ook dit is onderdeel van de natuur, een damhert schedel en de rest van het skelet ligt een meter verder in de struiken.
Als we op de parkeerplaats aankomen staan er welgeteld 4 auto's.
Wat een heerlijke wandeling ondanks dat de zon zich niet liet zien, en we zijn ongeveer vierenhalf uur onderweg geweest.
We stappen in de auto op weg naar de een nieuwe werkweek waarin we we uitzien naar de volgende wandeling.
