donderdag 14 april 2011

Rommelmarkt 17 april in De Zilk

Ik wil graag jullie aandacht even vestigen op de aankomende rommelmarkt op 17 april in De Zilk. 
Wij zullen daar ook aanwezig zijn bij de Loterij kraam van mijn broer en schoonzus.
Je kunt daar enveloppen kopen waar mogelijk een lotnummer van een prijs in zit of een mispoes, de opbrengst komt ten goede aan Jeugdwerk De Zilk. Lees verder hieronder.

Rommelmarkt 17 april

Donderdag 7 april heeft het Jeugdwerk weer haar ronde gedaan en oude spulletjes bij de inwoners van De Zilk opgehaald. Daar hebben zij weer vele bruikbare, mooie spullen opgehaald en al deze spullen worden nu gesorteerd, getest en geprijst en liggen straks klaar in onze kramen om aan u verkocht te worden.
Op zondag 17 april uur bent u weer van harte welkom op onze jaarlijkse Rommelmarkt die geopend is van 10:00 uur tot 15:00.

De Rommelmarkt van het Jeugdwerk De Zilk valt dit jaar samen met de Mozaïekenwedstrijd en De Zilk Culinair. Om er één groot festiviteitenterrein van te maken zal de Rommelmarkt daarom aansluiten aan het terrein van De Zilk Culinair op de Zilkerduinweg. De Rommelmarkt zal dit jaar plaats vinden op het terrein van de voormalige zoutopslag aan de Zilkerduinweg (naast de tennisvereniging) Van 10:00 uur tot 15:00 is de rommelmarkt geopend.

De gehele opbrengst komt ten goede aan de Zilkse jeugdleden. Zij kunnen daarmee spulletjes kopen om te knippen, plakken, schilderen, zagen, boren, toneelstukjes te spelen, kokkerellen en noem maar op. Daarnaast bekostigen zij ook voor een groot gedeelte het jaarlijkse, immer populaire zomerkamp. Tot de 17e!


Groet en misschien tot in De Zilk.

Peter en Janny

zaterdag 9 april 2011

De Zilk 2

Afgelopen week voor de tweede keer naar ingang De Zilk, maar deze keer een hele andere route.
Of het aan het betaald parkeren ligt weet ik niet, maar er staan maar een stuk of vier auto's op de parkeerplaats en dat zijn er meestal toch wel meer op werkdagen.

Vorige keer vroeg Odette waarom het oud jachtgebied het Paardenkerkhof deze naam heeft gekregen, daar zijn verschillende verklaringen voor.

De eerste slaat op de oudste boerderij van "Het Paardenkerkhof'. Van deze boerderij wordt reeds gewag gemaakt in het rapport van de Commissie van Superintendentie uit 1798. De oude boerderij is omstreeks 1880 gesloopt en vervangen door het jachthuis "Paardenkerkhof'.

De tweede, Vermoedelijk is de naam ontstaan doordat beenderen van paarden werden gebruikt om de eigendomsgrenzen af te bakenen. Een kadastrale kaart uit de twee helft van de 19e eeuw vermeldt voor het in cultuur gebrachte deel van het Paardenkerkhof niet minder dan 23 perceelnummers. Als al deze percelen met paardenbotten afgebakend zijn geweest, zal dit terrein al snel de naam Paardenkerkhof hebben gekregen. In mei 1992 is, niet ver van de plaats waar vroeger de boerderij heeft gestaan, een skelet van een paard opgegraven. Het lag op ± 1 meter diepte. Ouderdom en herkomst zijn niet bekend.

Het was ook de naam van het oude jachthuis dat hier van ca. 1880 tot 1927 stond.
Na de afbraak van dit huis is het nieuwe jachthuis Paardenkerkhof gebouwd, dat nu ten oosten van de provinciale weg ligt. De naam komt ook voor in de duinen van Berkheide.

De gelopen route.

We worden begroet door deze Kauw als we de AWD binnenlopen.


De schapen hebben het blijkbaar al warm en liggen lekker in de schaduw.


Dit damhert gaat er in een drafje vandoor naar zijn collega's die een stukje verderop staan.


Eenmaal bij de andere damherten blijft hij rustig en kan ik op mijn gemak wat foto's maken.


We gaan verder richting het Oosterkanaal bij het Palmveld.


En dit is de brug over het Oosterkanaal. We gaan hier rechtdoor.


Oh nee, ik schiet hier eerst nog even een plaatje.


We wandelen verder en het begint wat warmer te worden als de wind een beetje gaat liggen.


Een Pimpelmees zingt zijn lied en wij luisteren even mee.


Het Palmveld. Volgens sommigen is de naam Palmveld ontstaan door het grote aantal mollen in dit gebied. Palm of palmdier is een oude naam voor de mol, omdat hij brede, ver uitstaande handpalmen heeft.


Koeienpoep. Blijkbaar geen probleem voor deze vliegen die er vrolijk een nummertje op maken.


De Berk. Het Berkenwater in de boom staat nu onder hoge druk en is erg gezond om te drinken.


Nog wat stukjes Palmveld.


Straks als alles weer groen wordt is het hier nog mooier.


De Natuur in de AWD komt weer tot leven.


Ik gebruik de GPS om naar een stukje AWD te navigeren waar we nog niet eerder geweest zijn.


Dat blijk een goed idee te zijn want we lopen hier tegen een stuk land op met veel grote waterpoelen.


Het is hier prachtig en een mooie plek om lekker te picknicken aan het water.


Op het route kaartje bovenaan de pagina zie je een blauw vlaggetje 002, daar is dit gebied Marelvlak te vinden. Een stukje boven het vlaggetje ligt de Marelberg.
Genoemd naar de Marel = grutto. Het bosje is enkele decennia geleden ontstaan in een vochtige duinvallei. Voor die tijd was de bodem van de vallei bedekt met vochtminnende kruiden en grassen. Rond 1900 stond er veel Parnassia. De vallei bood een uitstekende broed gelegenheid voor grutto's.


Deze koe staat op het punt te gaan kalveren. We zijn hier een half uurtje blijven zitten in de hoop de bevalling te kunnen fotograferen, maar de natuur laat zich niet dwingen en het kan nog uren duren voor het kalf ter wereld komt dus trekken we verdere om ergens uit de wind te lunchen.


Dit blijkt dan een lekker rustige plek te zijn en de damherten denken er ook zo over.


Deze vlinder zien we als we vlakbij het Vogelenveld zijn. Een grote vallei die pas in 1821 in de annalen genoemd wordt. In dat jaar werd daar in opdracht van jonkheer Barnaart een boerderij gebouwd. Ten behoeve van de ontginning werden in de vallei sloten en greppels aangelegd. Deze waterden af op de beek die vanuit het Zegveld kwam en verder liep als Kromme Beek. De grote vallei werd als weiland gebruikt; aan de oostzijde werden akkertjes aangelegd. De eerste boer was Jan Meiland, in 1835 opgevolgd door Arie Meiland. Daarna kwamen in 1900 Arie Hulsebosch en in 1902 zijn boer Gerrit. Na het graven van het Oosterkanaal in 1925, verdroogden de landerijen. In 1928 werd de boerderij gesloopt. De contouren van de akkertjes zijn nog zichtbaar, ten noorden en ten zuiden van de weg, als men van de Vogelenvelderbrug naar het westen loopt. Tussen en achter de akkers zijn de houtsingels nog zichtbaar en ook de geriefhoutbosjes staan er nog als doorgeschoten hakhout bij.


Dit damhert scharrelt rond op het Fransevlak.De herkomst van deze naam is onbekend. Mogelijk bestaat er verband met de Franse soldaten, die na de bezetting van ons land in 1795 in de duinen gelegerd werden.
Tijdens hun verblijf in de duinen wisten zij het aantal konijnen vrijwel tot nul te reduceren.


Het duinviooltje.


Spreekt voor zich.


En als je dan vlakbij de uitgang komt, kom je twee mensen tegen die lak aan de regels hebben en hun hondje vrolijk laten poepen op het pad. En dat terwijl het hier verboden voor honden is.
















Dat was dan weer de tweede wandeling in AWD bij de Zilk.
Iedereen weer bedankt voor de reacties op de vorige wandeling!
Met dank aan Jaap Duyve, Gert Baeyens Frans van den Berg, Astrid, Barnaart en Cycloop voor de informatie over de gebieden binnen de AWD.

Groet,
Peter en Janny

zaterdag 2 april 2011

De Zilk

Afgelopen week zijn we weer eens via de ingang aan De Zilk het AWD binnen gegaan. Via het Paardenkerkhof richting wat volgens mij het Limburgsturumkanaal is. We gaan voor het eerst via deze route.

De Gelopen route.


Het Paardenkerkhof.


We treffen hier drie damherten aan waarvan één een zender om zijn nek draagt.


Ze blijven er vrij rustig onder,


maar houden ons wel in de gaten.


Aan het einde van het Paardenkerkhof staan een aantal berken. Altijd leuke bomen om te fotograferen.


We gaan door een stukje bos waar de bomen heel dicht op elkaar staan. In de zomer staat het hier vol met varens waarvan je nu alleen de bruine resten ziet liggen.


Weer een paar damherten die van de zon liggen te genieten.


Links zie je het kleine bos vol dode bomen.


Hier staat het straks ook weer vol met varens.


En weer mijn favoriete bomen. Nu de blaadjes weer aan de berken komen is het een mooie tijd om berkenwater te tappen omdat het vocht in de boom onder hoge druk staat. Het is wel aan te raden dit niet te doen als je niet weet hoe je dat het beste kunt doen, je kunt de boom beschadigen en hij kan zelfs doodbloeden.


Een buizerd die wat veren mist. Hij lijkt er geen last van te hebben.


We komen bij het droogliggende kanaal aan waar we even een praatje maken met een boswachter die we daar tegenkomen. Een stukje verderop kun je over de duinen het strand op.


Een kraai zit op de uitkijk.


Op de laagste punt liggen kleine plassen en in één van die plassen zien we dit onder water. Geen idee wat het is, dus wie het weet mag het zeggen.


Een Kievit gaat er vandoor als we in de buurt van het riet komen.


Dit is een prachtig stukje AWD, het was een goed idee om deze kant eens op te gaan.


Mooi verstopt tussen de duinen en het uitzicht is prachtig hier.


Het wolkendek helpt ook een handje mee om de foto wat interessanter te maken.





Buiten heel veel schelpen zie je hier ook makkelijk de sporen van vossen en herten. Maar ook stukjes bot zoals deze.


Het is nu wat later in de ochtend en de zon geeft nu ook meer warmte.


We zijn hier bij het punt waar de karpers zwemmen en vlak bij het verboden gebied.


We gaan op de terugweg, de natuur komt langzaam weer tot leven na de koude wintermaanden.


Langs de Haasvelderweg lopen de schapen. Deze zwarte is wel een plaatje.


Ook dit schaap heeft een mooi kop, jammer van die oormerken.


Volgens mij twee spreeuwen. Een man en vrouw zo te zien.


En dan dit vogeltje. Een Roodborsttapuit volgens Remco van Daalen, Remco bedankt!!
















En dat was dan weer onze lange dag in de AWD. We zijn ruim 5 uur onderweg geweest en we hebben weer genoten van dit mooie stukje natuur in Nederland.
Iedereen nog bedankt voor het reageren op het vorige verslagje.
We hebben weer wat meer tijd en dan kan ik ook weer wat vaker reageren op jullie blog berichten.

Groet,
Peter en Janny