Op zoek naar dingen uit het verleden

We hebben vandaag geen speciaal doel, dus kijken we wel wat er op ons pad komt. Rond 12:00 komen we bij De Zilk aan.

De gelopen route.

We gaan eerst even kijken bij Pottenhoek die vlak naast de parkeerplaats aan de Joppeweg ligt.  De Pottenhoek was een stukje teelland waar vroeger veel potten te vinden waren. Dit waren geen potten waar je iets in kunt stoppen, maar een pot is een hazenleger. Gezien de drukte bij de parkeerplaats zul je hier geen haas in de pot meer vinden. We vervolgen onze weg langs het hekwerk naast de N206 want we willen een kijken of er nog resten van een aantal stokoude paden te vinden zijn.

Deze paden liepen vanuit de AWD over wat nu de N206 is naar de overkant buiten de AWD. Een zo'n pad was het Pad van Duivenvoorden, dat was een verbindingsweg tussen Jachthuis Paardenkerkhof en 't Ouwe Huis aan de Zilkerduinweg. De Duivenvoorden waren de bouwers van beide huizen. De boerderij 't Ouwe Huis is omstreeks 1880 gesloopt. Hoewel we op de exacte plaats staan waar het pad vroeger liep, is er niets van terug te vinden. Zelfs met Google Earth kunnen we geen spoortje meer vinden van dit pad, dus weer is er een stukje geschiedenis in het niets verdwenen.

Het Paardenkerkhof ziet er overigens prachtig uit in deze tijd van het jaar. Overal waar je kijkt is het rood van de hier weelderig tierende Schapenzuring te zien. We laten het verdwenen Pad van Duivenvoorden achter ons en vervolgen onze weg naar het volgende oude pad op het Paardenkerkhof. Dat is het Pad van de Bergjes, dit pad sloot zich vlakbij de N206 aan op het Pad van Duivenvoorden.

Vanaf de grond is er niet meer te zien van dit pad, maar via Google Earth zien we nog een heel klein stukje van het voormalige pad van de bergjes in het landschap.

We hebben de coördinaten van het kleine stukje pad, dat plaatsen we onderaan dit bericht samen met de andere coördinaten. We gaan verder naar het volgende voormalige pad.   

Zoals hierboven en hieronder te zien valt, kleurt de Schapenzuring het landschap van het Paardenkerkhof. Schapenzuring (Rumex acetosella) is een vaste plant die behoort tot de duizendknoopfamilie (Polygonaceae)

De plant wordt 10-60 cm hoog en vormt veel en lange ondergrondse uitlopers.
De 3-7 cm lange, spiesvormige bladeren zijn omgekeerd-eirond tot lijnvormig. Schapenzuring bloeit van mei tot de herfst met meestal groene of lichtrood aangelopen pluimen. Soms zijn ze donkerrood.

De 1-1,5 mm lange vruchtkleppen (binnenste bloemdekbladen) zijn niet of nauwelijks langer dan de vrucht. Ze zijn ongetand en zonder knobbels. De vrucht is een driekantig nootje. In een gram zaad zitten circa 3800 zaden. Schapenzuring komt voor op droge, stikstofhoudende zand-, heide- en veengrond.

Ter hoogte 't heitje in de AWD en de Catharijnehoeve aan de andere van de N206 ligt het Pad van Dobbe. Dit pad werd door boer Dobbe gebruikt om zand uit de duinen te halen. Dat zand stortte hij op vochtige plekken in het weiland en in de stallen als antislip voor de koeien. Van het pad van Dobbe konden we alleen nog een piepklein stukje vinden, maar dan moet je wel weten waar je moet zoeken.  

Het pad van Dobbe was een aftakking van het voormalige Pad van de Westerduinslag welke nog wel in het landschap van het Paardenkerhof te vinden is en in Google Earth is het ook nog te zien. Janny fungeert hier even als padmodel en gaat even op het Pad van de Westerduinslag staan. Achter mij loopt het pad het Dooie bos naast de N206 in.

We lopen in de richting van de Wei van Sasbergen via het Rommelbos, welke in de verte op de bovenstaande foto te zien is. De vroegere stropers porde/rommelde met stokken in de holen om de dieren eruit te drijven, vandaar de naam van dit bos. Langs de Wei van Sasbergen loopt de Beek van het Paadenkerkhof welke vroeger voor de afwatering van het overtollige water in dit gebied zorgde. De Wei van Sasbergen behoorde tot de landerijen van de voormalige boerderij Sasbergen.

Door het graven van de kanalen is het gebied sterk uitgedroogd en nu is deze beek overbodig geworden. Maar gelukkig bestaat de beek nog wel en is hij vrij makkelijk terug te vinden in het landschap. We volgen de Beek van het Paardenkerhof helemaal naar het hekwerk helemaal aan het eind van Sasbergen, vandaar loopt de voormalige beek buiten de AWD door in de richting van Noordwijkerhout. Hieronder zie je beek tussen de bomen. Er loopt nu een pad dwars door de beek, maar gelukkig is dit stukje AWD geschiedenis nog steeds te vinden in het landschap..

Bij het Zweefvliegveld in de Paradijshoek vind je ook nog een aantal aftakkingen van de beek. Het is niet helemaal duidelijk waar de naam Paradijshoek vandaan komt. Kan iets te maken hebben met de 'Rijkdom' van het gebied.

Op het Zweefvliegveld liggen een paar damhertmannen in tussen de Schapenzuring.

Ik kan niet goed zien of ze van de Schapenzuring eten of van het gras.

We pauzeren even op een bankje en kijken een tijdje naar de opstijgende zweefvliegtuigen. Ons volgende doel is het voormalige jachtopzichters woning Starrenbroek bij de Pan Van Janus, we zijn benieuwd of we nog overblijfselen terug kunnen vinden van deze woning. We passeren het begin van het Oosterkanaal en na een 50 tal meters komen we op de plek waar de voormalige jachtopzichters woning Starrenbroek moet hebben gestaan volgens de oude kaarten. 

Als ik het goed heb, dan woonde jachtopzichter Janus van der Meulen, in deze woning van 1924 tot 1947. Bij de voormalige jachtopzichters woning stond ook de Pomp van Janus, dus ook die zal naar de bewoner zijn genoemd. Helaas kunnen we op de betreffende plek geen spoortje terugvinden van de woning.

Wel barst het hier van de Grasmussen, Roodborst Tapuiten en vuurvlinders, het landschap prachtig dus is de teleurstelling niet al te groot.

De Roodborst Tapuit.

En ik gok even dat dit een Grasmus is. Gelukkig zijn er bloggers die hier weer veel meer van weten, dus de echte naam krijgen we vast wel te horen. :-)  Dat is altijd erg prettig!

We gaan weer verder via het Narcissenkrocht richting het Haasveld. Hier zou de Beek van het Haasveld te vinden moeten zijn, dus gaan we eens kijken wat er nog over is van de beek. Het Narcissenkrocht is een oud duinakker waar men bloembollen teelde. Hier en daar zie je in de lente nog steeds narcissen staan. De beek van het Haasveld zorgde in het verleden voor de afwatering van het overtollige water in dit gebied.

Tot 1895 stroomde er nog volop water door de beek en dit gebied was in die tijd behoorlijk drassig. In de natte periode had men goede laarzen nodig om door dit gebied te wandelen, maar ook hier heeft de uitdroging toegeslagen door de aanleg van de kanalen en nu staat er nog maar zelden water in de beek. Janny fungeert hier weer even als beekmodel en staat midden in de droge beek. We zien hier de loop van de beek in de richting van de Ruigthoek en de beek loopt achter ons nog richting de Pan van Janus op Starrenbroek.

We volgen de beek naar de Ruigthoek bij de Haasvelderweg. De naam Ruigthoek komt van Ruigt, dat is bijvoorbeeld een duinriet wat wordt gebruikt om bloembollen af te dekken in de winter of gebruikt wordt voor het vee. Bij de Ruigthoek liggen de voormalige akkers waar de beek op uit komt. In de beek die om deze akkers loopt wil in de natte wintermaanden nog wel eens wat water staan. In de zomer groeit de geel bloeiende wederik en de paarse kattenstaart op de oevers van de beek. Hieronder is het hek langs de Haasvelderweg in de verte te zien te zien. En hier zie je (onder in het midden van de foto) de ondiepe beek.

Het is soms even zoeken, maar uiteindelijk is er nog genoeg uit het verleden terug te vinden in de AWD. We bekijken de AWD nu met hele andere ogen dan toen we nog niets over het gebied wisten. We gaan nu nog even naar de vinkenbaandriften om wat te eten en om te kijken of we nog vossen kunnen spotten. Na het eten gaan we dwars door de Vinkenbaan driften richting het Franse vlak. Hier zie ik een vos lopen, maar ben ik net te laat om een foto te kunnen maken. Wel zien we hier een damhertman die er nog niet helemaal uit is of hij moet blijven staan of hard weg zal rennen. Het wordt uiteindelijk hard wegrennen.

  

De Vinkenbaandriften liggen bij de voormalige en oudste vinkenbaan in de duinen. Dus de vinkenbaan bij de Oranjekom is zeker niet de enige vinkenbaan in de AWD. Ook op het Renbaanveld vlakbij de Aalscholver eilanden lag vroeger een vinkenbaan, het vinkenhuisje wat bij deze baan hoorde staat nu in een openluchtmuseum. We wandelen door laag en hoogstruweel naar het Franse vlak en stuiten daar op het Kabouterdorp. Altijd even vriendelijk die kabouters, dus blijven we even wat rondkijken in het dorpje.

Als je teveel lawaai maakt komt deze kabouter je hier even op wijzen. Tja, je bent hier tenslotte te gast.

Het dorpje staat hier al zo'n 15 jaar en het aantal inwoners groeit nog steeds. Er hangt zelfs een kabouterbrievenbus waar kinderen briefjes voor de kabouters kunnen achterlaten. De afgelopen weken is de bevolking in het kabouter dorpje nog wat gegroeid. Boswachter Gerard heeft twee kabouters uit Alphen aan de Rijn geblinddoekt naar het kabouterdorp gebracht zodat ze de weg terug niet kunnen vinden, hieronder kun je zien hoe dat precies ging.

We nemen nog even afscheid van de onderstaande bewoner en we gaan op weg naar de uitgang.

Bij de Paardenkerkhof brug over het Oosterkanaal zien we nog drie mountainbikers richting de zeereep scheuren en iemand op een driewieler zonder ontheffingskaart. We geven dat door aan de boswachter, maar die zal waarschijnlijk te laat komen om ze nog aan te spreken op hun overtreding.

Het kan toch niet zo heel moeilijk zijn om een boswachter een aantal dagen rond 17:00 bij deze brug te parkeren, zodat hij deze mensen eens op de bon kan slingeren voor het illegaal fietsen en ze zullen vast ook niet in het bezit van een toegangskaart zijn. Langzaam maar zeker beginnen ze steeds brutaler te worden en het zal niet zolang meer duren voordat je opzij moet springen om niet omver gereden te worden, net als op de Veluwe.

Jammer dat je dit nog moet aanzien na zo'n mooie wandeling door dit unieke WANDELGEBIED.

Pottenhoek                             (479.760 / 96.800)

Pad van Duivenvoorden            (479.467 / 96.479)
Pad van de bergjes                  (479.335 / 96.473)
Pad van Dobbe                        (478.952 / 96.382)
Pad van het Westerduinslag     (479.099 / 96.217)
Rommelbos                            (479,100 / 96,100)
Wei van Sasbergen                 (478.599 / 95.355)
Paradijshoek                          (478.995 / 95.560)
Pan van Janus                        (480,000 / 95,300)
Narcissenkrocht                     (479.850 / 95.005)
Beek van het Haasveld            (480.337 / 95.332)
Ruigthoek                              (480,500 / 95,600)
Vinkebaandriften                    (480,700 / 95,900)
Franse vlak                            (480,300 / 96,200)

Om privacy redenen publiceren we de GPS coördinaten van het kabouters even niet. :-)

Iedereen nog bedankt voor de leuke reacties op ons vorige verhaal!

Groet,

Peter en Janny